किसी के सुख में जेनुइनली सुखी होना परमात्मा का गुण है। यह क्वालिटी गॉड की है। किसी के सुख में केवल कहना ही नहीं, पीछे से भी; इसने बहुत अच्छा किया, इसने परिश्रम करके पाया है।
अपन लोग के लिए आसान होता है पीछे से खींचते हैं। बड़ा मजा आता है जिससे प्रतिस्पर्धा हो उसकी निंदा सुनने में। सुनाने वाला थक जाए तो उसको चाय और ऑफर करते हैं।
किसी के दुख में दुखी होना धर्म नहीं है, बीइंग हुमन है। इट्स नॉट बीन रिलीजियस और आपके व्यवहार में अगर यह एटीट्यूड नहीं है तो एक भागवत क्या 36 भागवत सुन लेना, एक तीर्थ यात्रा क्या, पूरा जीवन तीर्थ में बता देना…
कितने लोग कहते हैं हम 6 घंटे लाइन में खड़े रहे, एक आदमी गया फट से दर्शन किया और चला आया। इर्ष्या वाला आदमी परेशान रहता है। उसके दिमाग में दर्शन नहीं रहता। वह तिरुपति दर्शन करने जाएगा तो उसके दिमाग में वीआईपी ही घूमेगा, तिरुपति नहीं घूमेंगे।
एक व्यक्ति आपके सामने 3 घंटे के बजाय 3 सेकंड में भगवान का दर्शन करके चला गया, उस औकात को भी पाने के लिए उसने कितना उद्यम किया है। कुछ तो बात होगी उसमें कि नारायण भी उससे प्रसन्न हो गए हैं।
इसको देखने के लिए हमें तो ये दृष्टि चाहिए।
।।परमाराध्य पूज्य श्रीमन् माध्व गौडेश्वर वैष्णवाचार्य श्री पुंडरीक गोस्वामी जी महाराज ।।
#PundrikJiSutra #Awakening #Divine #BhagwatKatha #Spiritual #Radha #Krishna #radharaman #hindu #motivation
श्री पुण्डरीक जी सूत्र (०७-०६-२०२३)
कस्यचित् सुखे यथार्थतया सुखी भवितुं ईश्वरस्य गुणः एव। एषः गुणः ईश्वरस्य एव अस्ति। न केवलं कस्यचित् सुखे वक्तुं, पृष्ठतः अपि; सः अतीव उत्तमं कृतवान्, सः परिश्रमं कृतवान्।
अस्माकं स्वजनानाम् अस्मान् पृष्ठतः आकर्षितुं सुलभम् अस्ति। यस्य सह स्पर्धा भवति तस्य निन्दा श्रुत्वा महती प्रीतिः। कथयति श्रान्तो यदि चायाधिकं समर्प्यते ।
कस्यचित् दुःखे दुःखी भवितुं न धर्मः, मानवः एव। धार्मिकं न अभवत् तथा च यदि भवतः व्यवहारे एषा मनोवृत्तिः नास्ति तर्हि ३६ भागवताः शृणुत, किं तीर्थयात्रा, तीर्थयात्रायां भवतः सम्पूर्णं जीवनं कथयतु…
कति जनाः वदन्ति यत् ते ६ घण्टाः पङ्क्तौ स्थितवन्तः, एकः पुरुषः गयां गत्वा दर्शनं कृत्वा पुनः आगतः। ईर्ष्यालुः पुरुषः व्याकुलः भवति। दर्शनं तस्य मनसि न तिष्ठति। यदा सः तिरुपतिं द्रष्टुं गच्छति तदा तस्य मनसि केवलं वी.आइ.पी.-जनाः एव भ्रमन्ति, न तु तिरुपतिः।
एकः व्यक्तिः ३ घण्टानां स्थाने ३ सेकेण्ड् मध्ये ईश्वरस्य दर्शनं कृत्वा भवतः पुरतः गतः, तत् स्थितिं प्राप्तुं सः कियत् परिश्रमं कृतवान्। अवश्यं तस्मिन् किमपि अस्ति यत् नारायणः अपि तस्य प्रसन्नः अभवत्।
अस्माकं कृते एषा दृष्टिः आवश्यकी अस्ति।
परमराध्य: पूज्य: श्रीमन् माध्व गौडेश्वर वैष्णवाचार्य: श्री पुण्डरीक गोस्वामी जी महाराज।
|| Shree Radharamanno Vijayatey ||
To be genuinely happy in someone else’s happiness is the ‘Guna’ of the Divine. This is the quality of God! It is not just to say that you are happy in the other person’s happiness but to appreciate that he/she has done a good job, the achievement is the result of hard labour!
It is very easy for us to pull the strings from behind and it gives great pleasure to hear the criticism or the competitor being riled. Even if the critique gets tired, you offer him tea and snacks so that the show goes on!
To be sad in someone’s sorrow is not Dharma, instead it is a human nature. It is not a quality of your being religious but if you don’t have such an attitude then why only one Bhagwat, even if you hear thirty-six Bhagwat or what to talk of one pilgrimage, even if you spend your entire life at a ‘Teertha’………
So many people say that we had to stand in the line for six hours and one person came, straight away went and had the Darshan and rushed back. The one who is jealous shall always remain disturbed. For him/her the darshan is secondary. When he/she will go for the Darshan of Tirupati, he will be only thinking about the VIP and not Lord Tirupati.
One person, in front of you, instead of three hours, did the Darshan in three seconds and left, now in order to be in that position to wield such power, he/she must have done strenuous effort! Indeed, there must be something special in him/her that Shree Narayan is also pleased.
In order to see that, we need a divine eyesight!
|| Param Aaradhya Poojya Shreemann Madhv Gaudeshwara Vaishnavacharya Shree Pundrik Goswamiji Maharaj ||